Gisterenavond bereikten we dus na een moeilijke dag het dorpje Lantabat, juist voorbij Ostabat Asme een beroemde plaats op de weg naar Sint Jacob van Compostela. Om in Lantabat te geraken dienden we een col van een kleine 400 meter te nemen maar dat was een makkie in vergelijking wat ons de volgende dagen te wachten staat.
Deze morgen ontbijten we met de restjes die we nog bij ons hebben: een halve sandwich en een petit pain au raisins voor Floris. We hebben met onze kleine waterkoker die we bij hebben ook deze keer warm water gekookt en met de oplos-express-koffie en melk en suiker, een lekkere koffie gemaakt. We nemen afscheid van de heer des huizes nadat ik hem nog de 10 euro’s extra betaal voor alle ingrediënten voor een lekkere pastamaaltijd gisteravond. Dat was echt niet teveel: pasta, eieren, gemalen kaas en een fles wijn inbegrepen. We wensen hem nog het beste want hij krijgt al anderhalf jaar een behandeling in het hospitaal van St Palais en straks komt een ambulancetaxi hem weer halen.
Het landschap tussen Lantabat en Oloron-Sainte-Marie, een huis gemaakt met ronde rivierkeien
Van Lantabat moeten we gelukkig de col niet terug over maar we moeten terug naar Saint Palais waar de twee Santiagowegen de Turonensis en de via Lemovicensis samen komen. Aan de andere kant van dit stadje gaan de pelgrims voor Santiago naar rechts naar Saint Jean-de Pied-de-Port . Ze komen ook van links toe van de secundaire pelgrimsroute die langs de Franse kant van de Pyreneeën naar St Jean-de-Pied-de-Port leidt. Hier komen ook de pelgrims erbij die langs de Via Podensis vanuit Le Puy- en-Velay naar Santiago gaan.
Op deze plaats buiten Saint-Palais hebben Floky en ik onze eerste opdracht van deze lange tocht vervuld . We zijn vanuit België over verschillende stukjes Camino naar Chartres gefietst om dan de Via Turonensis volledig af te fietsen in 17 dagen waarvan één rustdag . Het was niet makkelijk: er waren verschillende weersomstandigheden, we hebben pech gehad vooral met een val en ten tweede met het verlies van een stuk bagage gisteren dat we niet opmerkten. Maar we hebben de Via Turonesis gedaan en we zijn er fier op.
Oloron- Sainte-Marie
De volgende dagen doen we een extraatje met een stuk secundaire Camino naar Oloron-Sainte-Marie en dan (hopelijk) de Somportpas over naar de Spaanse Camino en de via Aragones. Veel pelgrims die de Via Tolosona over Toulouse vanuit Italië volgden gingen de Somportpas over, een berg van 1600 meter . Wij zullen dat ook proberen en we weten dat dit met de fiets niet gemakkelijk is.
Vandaag fietsen we langs de Pyreneeën richting Oloron-Sainte-Marie; eerst een départmentale en dan wat kleine wegen maar steeds zien we in de verte rechts van ons de hoge bergen. Het is grijs en grauw deze morgen en het regent wat, maar we trappen lustig door. Het stijgt geleidelijk aan. We rijden mooie dorpjes door maar met geen wereldberoemde kerkjes. We rijden een heel stuk langs de Gave de Pau; alle gaves zijn bergrivieren. Interessant is om te zien dat geleidelijk aan meer en meer woningen gebouwd zijn of gerestaureerd als mooie oude huizen met ronde keien van allerlei vormen. De keien komen uit de rivier en hebben heel wat meegemaakt voor ze bouwmateriaal worden voor huizen, kerken en schuren. Soms heeft men mooie chevron patronen met deze grillige keien gemaakt. Heel typisch voor deze streek.
Oloron- Sainte-Marie
Rond 13 uur zijn we in Oloron-Sainte Marie, dat uit twee stukken bestaat zoals de naam het laat vermoeden en wel op de samenvloeiing van twee gaves de gave d’Aspe en de gave d’Ossau. Nu kun je over mooie passerelles wandelen die de drie stadsdelen, gevormd door de samenvloeiing van de twee, verbinden. Alvorens naar onze B &B te rijden gaan we eerst boodschappen doen voor deze middag, avond en morgenvroeg in een Leclerc vlakbij, want alles wat we bij hadden is op. Dan rijden we rue de Camou binnen om 14 u 30 naar nummer 40 waar we logeren bij Gudrun (een Zweedse) die gehuwd is met André (een Fransman). Beiden werkten vroeger in de verzorgingssector van gehandicapten. Ze hebben drie mooie grote dochters die alle drie het huis uit zijn. Samen houden ze al jaren een B&B en doen dat prima. Het is de eerste keer dat we verwelkomd worden met een fris glaasje lokaal bier: dat smaakt echt. We installeren ons in een ruime kamer. Onze fietsen hebben ook al een veilig onderkomen in de tuin .
Oloron-Ste-Marie: Onze ruime B&B
Na een douche en wat gerust te hebben, trekken we toch het stadje van 11000 inwoners in. Veel steile straatjes met mooie wandelwegen en zichten op de twee gaves die hier samenvloeien. Terwijl Floky wat rondkuiert, bezoek ik twee kerken. Boven op een heuvel de Ste Croix kerk, een oorspronkelijk 11de -eeuws benedictijns kerkgebouw in zuivere romaanse stijl. De koepel op de kruising is bijzonder mooi en binnenin een mooie Mozarabisch gewelf dat me doet denken aan dat in Torres del Rio op de Camino Francès. Prachtige zuilen dragen het dak en op deze zuilen ook mooie kapitelen. Ook een barok altaar trekt mijn aandacht.
Oloron-Ste-Marie: Ste Croix kerk
Vandaar gaat het op en af naar de Notre Dame kathedraal aan de andere kant van de stad. Een mooi gotisch gebouw met een overdekte narthex aan de westkant en met een uniek romaans timpaan. Schitterend qua eenvoud maar tegelijkertijd bijzonder mooi qua beelddouwwerk. De vergulding van een deel van het timpaan valt duidelijk op.
Dan terug naar onze B&B waar we onze maaltijd opwarmen en gezellig op een overdekt terrasje kunnen eten. Ik heb een fles witte droge Jurançon wijn, de wijn uit de Pyreneeën, gekocht en enkele uren te koelen gezet. een godendrank bij een stukje Frans brood en kaas. Floky eet noedels met scampi’s en drinkt ook eens een glaasje wijn. We praten wat na aan tafel en dan gaan we naar onze kamer voor een verkwikkende nachtrust. Morgen komen we dicht bij de Somportpas wanneer we in Urdos zullen slapen, maar we zijn er hopelijk klaar voor. Nog naar Magda bellen en dan onder de wol. Weer een fijne dag achter terug.
Oloron-Ste-Marie: Notre Dame kathedraal
Komentar