Om 7 uur sta ik bij de bakker recht tegenover onze B & B in Loudun. Het is altijd fijn de dag te beginnen met een lekkere petit pain au chocolat, natuurlijk ook aux raisins maar deze bakker maakt petits pains aux myrtilles ook super lekker. voor Floris koop ik er ook twee kleine pizza’s bij als lunch.
Om 8 u 30 zijn onze fietsen gepakt en we rijden het centrum van Loudun binnen dat vlakbij ligt. We rijden eerst naar de kerk van Saint Hilaire du Martray, en zijn flamboyante gotische portaal. Deze kerk is eigenlijk de kapel van het karmelietenklooster dat zich in de veertiende eeuw in deze wijk van Loudun vestigde. Het is er nog zeer stil want een drukke toeristenstad is het zeker niet. Daarna rijden we naar de Tour carrée of vierkante toren die getuigt van het middeleeuwse verleden van Loudun. Hij werd waarschijnlijk gebouwd tussen 1162 en 1185 tijdens het bewind van Hendrik II Plantagenet, toen ook de koning van Engeland, om zijn gebieden te beschermen tegen mogelijke invallen door de graven van Poitou. Gesloopt en herbouwd op dezelfde fundamenten door zijn kleinzoon Foulques le Rechin in de twaalfde eeuw, krijgt hij zijn huidige vorm.
Loudun: Floky heeft weer honger, kerk van Saint Hilaire du Martray, Tour carrée (vierkante toren)
Daarna verlaten we het stadje met heel veel leegstand van winkels en rijden we in de richting van Poitiers dat 60 km verder ligt naar het zuiden. Het is een bewolkte dag en dat is maar goed ook. Dankzij Floky die elke dag de veiligste weg uitkiest over rustige wegen, bereiken we rond 13 het centrum van de stad.
We rijden recht op Notre dame la Grande af. Deze prachtige romaanse kerk is zo typisch met zijn twee torentjes links en rechts aan de westgevel in de vorm van dennenappels: symbolen van de verrijzenis en het eeuwige leven. De kerk is de afspiegeling van het hemelse Jeruzalem of van het paradijs en dat zie je hier meteen. We stallen onze fietsen links op de parvis (afgeleid van het woord paradis). Kenmerkend voor de Romaanse stijl van Poitevin, is ook de prachtig gebeeldhouwde gevel een meesterwerk van religieuze kunst uit deze periode.
Poitiers: Notre-Dame la Grande
De binnenwanden van de kerk zijn ook nog helemaal beschilderd zoals in de meeste romaanse en gotische kerken het geval was. Binnen, boven het koor, is er nog steeds een zeldzame voorstelling van de Apocalyps: de Maagd en het Kind wordt afgebeeld in een mandorla, Christus is in majesteit op het gewelf, tussen een cirkel en een vierkant, dan wordt het Lam Gods in een cirkel voorgesteld. Binnen zijn er aan de linker of noorderkant in de grote raamopeningen prachtige glasramen aangebracht. Aan de zuidkant zijn het kleine ramen waarschijnlijk om de warmte buiten te houden met eenvoudige versieringen. Er zijn ook unieke beelden zoals een kapel met een reliek van St Didier en een beeldengroep van Sint Anna ten drieën maar uitzonderlijk ook met haar twee zussen bij.
Poitiers:Notre Dame-La-Grande: Beschilderde gewelven, St Anna ten drieën en glasraam
Als we terug buiten komen wandelen we rond de kerk en kijken ook naar de typisch romaanse “poitevin” toren.
Na een kort bezoek aan het office du tourisme, voor een plannetje van de stad en voor onze pelgrimsstempel, rijden we door naar kathedraal van Saint Pierre met zijn prachtig bewerkte gevel en zijn imposante interieur. Er zijn ook koorstoelen uit de dertiende eeuw en een verzameling glasramen uit de twaalfde en dertiende eeuw, waaronder een kruisiging. Achterin het koor ziet men een reeks grootse apostelen. In elke kathedraal zijn er veel engelen of engeltjes en dat is altijd een gelegenheid voor Rientje om zijn oogjes de kost te geven. Uren kan hij naar engeltjes kijken.
Poitiers: St Pierre kathedraal: timpaan, koor en glasraam
Vlak naast de kathedraal op een 100 m staat de doopkapel Saint-Jean in Poitiers, een zeer oud christelijk monument. De oorsprong gaat terug tot de tweede helft van de vierde eeuw, begin van de vijfde eeuw. Hoewel het gebouw in de loop der eeuwen zwaar is herbouwd, is het een schoolvoorbeeld van de Merovingische architectuur. De doopvont toont duidelijk dat men vanaf de vroege middeleeuwen door onderdompeling gedoopt werd. De binnenkant van het achthoekig gebouw, heeft ook mooie fresco’s.
Poitiers: 4de-eeuwse doopkapel met doopvont en fresco's
Dan rijden we verder door naar twee grootse romaanse kerken: die van de heilige Radogonda bekend om zijn krachtige toren en voor de crypte waarin ze begraven is en niet ver daarvandaan de romaanse kerk van Saint Hilaire Legrand die bekend is voor zijn uniek geheel van romaanse straalkapellen.
Poitiers: kerk van de Heilige Radogonda, toren en interieur; straalkapellen van St Hilaire Legrand
Na al die bezoeken is het bijna drie uur geworden. Floris die geregeld de wacht houdt bij de fietsen heeft zijn twee pizza’s al opgegeten. Nadat ik de binnenkant van een kerk of ander gebouw heb gezien en gefotografeerd, gaat Floky ook kijken en blijf ik bij de fietsen. Ook hij neemt zeer graag foto’s. Terwijl we fietsen maakt hij elke dag met de GOPRO camera een filmpje dat hij ’s avonds monteert en ‘zijn’ muziek er op zet. Een uur na onze aankomst is dat al klaar en zet hij het op Instagram. Superfijn idee. Na deze vijf speed bezoeken eet ikzelf vlug de rest van een croissant en we vetrekken naar Lusignan.
Lusignan is maar dertig kilometer van Poitiers op de via Turonensis maar we moeten onze batterijen van de fietsen wat bijladen. Al vanaf het begin hebben we een sterke tegenwind, elke dag opnieuw, wat wel vermoeiend is. maar vandaag blaast deze wind eerder stormachtig en we komen moeilijk vooruit. We hebben dus harder moeten trappen en onze batterijen zijn bijna leeg. We stoppen aan een groot winkelcentrum en gaan er iets drinken terwijl we onze batterijen opladen. Floky werkt er aan zijn videofilmpje voor de dag en ik ga de boodschappen doen.
Na een uur zijn we vetrokken en om 18 u 30 zijn we in onze B &B waar alles gezellig is en kraaknet. Een gepensioneerde brandweerman, vrijgezel, heet ons welkom en helpt ons de fietsen te stallen en op te laden. We hebben elk een kamer (wat een luxe) en een ontbijt allemaal voor 35 euro . Fantatstisch! We nemen als avondmaal onze opgewarmde pastaschotels op het terras . De tuin is oriëntaals ingericht met o.a. een groot Boeddhabeeld. We kunnen er echt tot rust komen na een super drukke dag. Floky communiceert altijd heel laat maar is altijd op tijd op en paraat.
Floky op avontuurlijke wegen, de tuin in Lusignan met Boeddhabeeld
Morgen gaat het over Melle en Aulnay naar saint Jean d’Angély waar we in een pelgrimskamer logeren , elk één, van de Abbaye Royale de Saint Jean d’Angély. Magda en ik hebben daar een speciale band mee want we waren 15 jaar lang leden van het bestuurscomité van de Centre de Culture Européenne dat een groot deel van de abdij in beslag nam. We hielpen er ontmoetingen tussen jongeren (15-18j) organiseren uit 3 landen. De ontmoetingsdagen duurden twee weken. De jongeren leefden samen in groepjes van drie landen in de herbouwde kamers van de abdij. In de voormiddag was het eerder theoretisch werken rond Europa en de Europese Unie. In de namiddag waren het kunst en culturele activiteiten. Eten in de refter van de abdij was altijd uniek. Francine Vaniscotte (een tachtiger) die in Parijs woont was de voorzitster van dit centrum en leest elke dag onze blog. Het is een fijne dame met wie we altijd graag hebben samengewerkt; Europees in merg en been. Ik kijk benieuwd uit naar wat er van dat centrum geworden is…
.
Comments