Een fijne nacht doorgebracht in het mooie dorpje Montigny Le Ganellon in de Beauce of zelfs meer precies in het gebied van Trois rivières waar drie rivieren doorlopen waaronder Le Loir. We volgen opnieuw zoveel mogelijk de oude Via Turonensis die ons over Vendôme naar Tours brengt. We komen langs het kerkje van Pézou dat ook een versterkt kerkje was zoals de schietgaten rechts tonen. Kerken dienden vaak als toevluchtsoord voor de bevolking.
Door schitterende landschappen bereiken we het stadje Vendôme met de mooie Abdijkerk van de H. Drievuldigheid. Een zeer goed voorbeeld van de vlammende of flamboyante gotiek. De westgevel is één en al een maaswerk van stenen vlammetjes. De kerk staat bekend voor haar mooie 15de en 16de -eeuwse glasramen met grote figuren gemaakt uit grote gekleurde stukken glas. Je ziet er onder andere een genadestoel, een voorstelling van de Heilige Drie-eenheid. Daarbij houdt God de Vader het kruisbeeld met zijn gestorven zoon voor zich uit en boven God de Vader ziet men de duif, symbool van de H. Geest.
Pézou, versterkt kerkje, Vendôme: abdijkerk van de Heilige Drievuldigheid
In het koor staan mooie koorstoelen want het was een abdijkerk en alle monniken en broeders hadden recht op hun plaats om te bidden. Het motto van de meeste monnikenordes is ORA et LABORA of WERK EN BID. Ze baden tot 8 keer per dag samen in gemeenschap. Meestal zijn koorstoelen bekend om de voorkanten en de rugleuningen achter de monniken die taferelen van het Oude en het Nieuwe testament voorstellen; Hier zijn ze beroemd of berucht om de Miséricordes of de onderkant van de opklapbare stoelen waarop ze konden zitten. Aangezien die meestal niet zicht baar waren hebben de houtsnijders zich echt uitgeleefd om er burleske en platte of vooral niet religieuze taferelen op af te beelden. Zoals gisteren treffen we hier een Greenman aan.
Vendôme: Abdijkerk met koorstoelen, middenbeuk en miséricorde met een "green man"
We fietsen door de Vendöme om een kijkje te nemen op de Eglise Marie Madeleine en het is vooral de achterkant van deze kerk die mooi is afgewerkt. Bovenop de heuvel naast de rivier liggen de ruïnes van het kasteel met nog een mooie kapel. Die laten we links liggen. Ze is helemaal in stellingen en doeken ingekapseld want men is ze aan het restaureren. We fietsen door en bereiken het kerkje van Areines met romaanse fresco’s uit de 12de eeuw
met o.a. een oordelende God in een mandorla en daarrond de tetramorf of de vier evangelisten. Er is ook een mooi houten gebinte. Een typisch landelijk kerkje in een mooi landschap Wat verderop lunchen we aan het kerkje van Saint Amand-Longpré. Een bakker heeft er alle soorten warme stokbroodjes en Floky verorbert er een met lardons en cheddar: heerlijk!
Areines: kerkje met houten gewelf en 12de -eeuws fresco met God in mandorla
We beslissen elke een deeltje van de rest van weg naar Tours afzonderlijk te fietsen. Floky wil een meer avontuurlijke rit door velden en bossen en opi wil nog een paar kerkjes doen. Daar loopt het mis. Opi vergist zich van weg en eindigt op 59 km van Tours in de buurt van Blois. Floky rijdt rustig door en bereikt ons logies, een klein appartementje in Tours, drie uur voor mij. Daarenboven probeer ik de rand van een wegje vol keien te vermijden en mijn fiets glijdt weg. Ik val op de grond en met enkele schaafwonden probeer ik mijn juiste weg naar Tours verder te zetten.
Na enkele kilometers stel ik vast dat ik links en rechts wat bloed heb aan die schaafwonden, dat mijn telefoon bijna leeg is en dat ook de batterij van mij fiets op bijna leeg staat. Ik beslis op een kleine weg aan te kloppen en de H. Voorzienigheid en Rientje, mijn bewaarengel, hebben ervoor gezorgd dat ik bij super lieve mensen terecht kom. Phlippe en Isabelle Michou: hij is tailleur de pierre (steenhouwer) en werkt o.a. in restauraties en zij is secretaresse van een groot bedrijf. Ze laden mijn fiets en mijn telefoon op. Isabelle verzorgt mijn wonden en geeft me verfrissende drankjes met limoen. Na een goed uur (16 u 45) ben ik terug de baan op in de juiste richting naar Tours dat ik rond 20 uur bereik. Magda en Floky waren verwittigd van mijn wedervaren. Als ik aanklop is Floky reeds boodschappen gaan doen en zit een heerlijke welriekende pizza in de oven. Juist 17 jaar ongelooflijk veel zin voor verantwoordelijkheid. Besluit van deze dag: we zullen nooit meer apart fietsen: opi zal minder kerkjes en abdijen bezoeken en Floky zal proberen minder avontuurlijke wegen op te zoeken.
Schitterende landschappen, een kruisbeeld met St Jacobsschelp, Vendôme, Madeleinekerk
Morgen gaat het na een bezoekje aan Tours verder naar Candes en Loudun een 80 km. We fietsen op de oude Via Turonensis om nieuwe mooie dingen te zien.
Commentaires