Na een versterkende nacht slaap, geniet ik van een lekker ontbijt bij mevr. Loic en haar man, een oud militair die in Franrijk en de Isle de la Réunion (Indische Oceaan) heeft gediend. Eerst ga ik even de St Timothée kerk van Fère Champenoise bekijken en hoop dat ze open is om 9 uur ’s morgens. Ik heb geluk want een ploeg vrijwilligers is ze aan het kuisen. Bijzonder vriendelijke mensen die op dit uur van de dag zeker geen pelgrim verwachten. De dame die de kuis leidt loopt vlug tot aan de pastorie om een stempel in mijn Credential te plaatsen. Ook hier zijn de kerken leeggelopen, ook hier zijn er geen pastoors meer. Ze hebben nog enkele maanden een Vietnamese pastoor die er al 10 jaar is, maar die neemt dan zijn pensioen. En dan wordt het rondtrekken om nog een viering te hebben in en kerkje in de buurt. Maar ze zijn optimistisch en kuisen alles grondig.
De kuisploeg (l) en het kerkje Saint Thimothé in Fère Champenoise (m), de heer en mevrouw Loic (r)
De kerk is een samenstelling van verschillende stijlen: nog een beetje romaans, wat gotisch en laatgotisch en dan de twee zijkanten uit de 18e eeuw . Na een grote brand heeft men een deel moeten herbouwen. Het koor heeft een mooi laatgotisch stergewelf en daaronder staan 17de-eeuwse glasramen. De zijmuren van de kerk zijn bedekt met hout en op geregelde afstanden staat er een beeld van een heilige. Rechts tegen de pijler van het koor een mooie 17e-eeuwse Jezus als herder met een lam op zijn schouders. Nog even rond de kerk lopen en dan de fiets op richting Troyes.
Gisteren zei ik al dat het een regio is van alle soorten graangewassen en je ziet er veel grote bedrijven met grote vrachtwagens en silo’s voor het vervoeren en opslaan van granen. Ik moet een ommetje maken om in Connontrance op de D9 te komen die me langs een rustige route naar het zuiden en zo naar Troyes zal leiden. Enkele kilometers verder een prachtig champenois kerkje in Corroy. Het schip van de kerk is 12de-eeuws. Er is een imposante toren uit de 13de die ook als verdediging diende voor de dorpelingen. Aan de westkant van deze Notre Dame kerk is een grote 13de-eeuwse narthex galerij gebouwd met gotische openingen en een 15de-eeuws gebinte dat de typische streekpannen draagt. De narthex was de plaats waar de catechumenen, diegenen die nog niet gedoopt waren (en de niet gelovigen) mochten komen. De kerk dn de erediensten waren (liefst) was voorbehouden aan de gedoopten.
Het kerkje van Corroy (l) met houten gewelf van de narthex; (m)beeld van Christus als herder in ST Thimoté, Fère-Champenoise
Ik fiets gezellig door op de rustige wegen over Faux-Fresnay en Fresnay en bereik zo Mery-sur-Seine. Langs de Seine loopt het kanaal Latéral de la Haute Seine tussen Troyes en Marcilly-sur-Seine: 76 km lang maar slechts 40 km werd met water gevuld en werd in 1854 in gebruik genomen om goederen naar Troyes te brengen. 120 jaar later wordt het niet meer gebruikt. Nu heeft de Conseil général het omgebouwd tot een voie verte over 25 km: een paradijs voor de fietser. Het brengt je tot de rand van Troyes en de bewegwijzering om het centrum te bereiken is duidelijk.
St Urbain kerk, Troyes (l), Canal Latéral de la Seine (m).Kathedraal St Pierre er St Paul, Troyes westgevel
Troyes is een echte culturele stad geworden: mooi heraangelegd en rustig. De Kathedraal St Pierre et St Paul zie je van ver; gebouwd tussen de 13de en de 15de eeuw. De stijl van de kerk is een combinatie van gotisch, laatgotisch en zelfs flamboyante gotiek. Wat indruk maakt is het ensemble aan glasramen dat over de gehele kerk verspreid is met een ongelooflijke kleurenpracht. Verder zijn er in Troyes nog verschillende prachtige kerkgebouwen zoals de Saint Urbainkerk en de Sainte Madeleine kerk met een uniek oksaal. De stad heeft één van de grootste ensembles van 16de-eeuwse huizen in vakwerkstijl. Men vindt er honderden en ze zijn nog goed gerestaureerd ook. Maisons à pans de bois zijn gebouwd uit houten gebinten of wanden met daar tussen bakstenen en/of leemwerk. Deze techniek beheerste men in de streek zeer goed, niet alleen voor het bouwen van huizen maar ook voor de bouw van kerkjes. In de buurt van Saint-Dizier is er de Lac du Der waarrond je de Itinéraire d’églises à pans de bois vindt. De Lac du Der is een artificieel meer dat werd aangelegd in 1974 om het overtollige water van de Seine op te vangen zodat Parijs niet zou overstromen. De kerkjes in vakwerkstijl die stonden waar zich nu het meer bevindt, werden verplaatst naar hoger gelegen gronden. De Lac du Der is nu ook een rustplaats voor trekvogels die in de lente vele vogelliefhebbers uit geheel Europa trekt. Een must voor de natuurliefhebbers vooral in de lente en de herfst als de vogels migreren.
Daarna trek ik naar een Pelgrims B&B even buiten Troyes, een familie die soms trekkers of pelgrims opvangen. Voor 35 euro bieden ze een je een kamer aan, te delen met een andere pelgrim maar met avondmaal en ontbijt inbegrepen. Daniël en Daniège zijn fijne mensen. Ik deel een kamer met Jos, een Nederlandse collega-pelgrim van 73 die vorig jaar hier strandde na een zwaar verstuikte voet. Hij werd naar huis gebracht en is hier nu, een jaar later, terug om zijn onderbroken pelgrimstocht te voet verder te zetten. Na een lekker maal en een boeiend gesprek ga ik vroeg slapen want het was een lange dag. Morgen gaat het naar Tonnerre.
Comments