De slaapzaal is al vroeg wakker want velen willen naar toilet en willen een douche nemen. Er is maar 1 douche en 1 toilet per slaapzaal. Ik ben zoals sommige anderen mijn voorzorgen genomen en de avond ervoor gedoucht. ‘s Nachts ben ik om 4 u 30 naar toilet geweest en mijn tanden gepoetst. Ik trek mijn schoenen aan in de draaitrap want schoenen moeten allen gezellig in een rek staan buiten de slaapzaal. Om 6 u 15 begint het lekker maar sober ontbijt. Bijna iedereen begint aan zijn pelgrimstocht en gaat daarom om 7 uur naar de basiliek voor de lauden gevolgd door een zegening van de pelgrims. Ik heb dat vorig jaar gedaan en het is toch aangrijpend. Ik loop zelf ook even binnen om de mooie gezangen te horen, een kort gebed met klacht (Jeremias) te prevelen en om nog eens het mooie timpaan te zien.
Vézelay: De eetzaal in het pelgrimshuis, de wallen en de kathedraal-basiliek in de verte
Ik neem afscheid van Yves de Nederlander die me een paar boeiende websites voor pelgrimerende trekkers heeft bezorgd en vandaag begint te stappen. Ook Luc bedank ik voor de goede zorgen. Zijn week als hospitalier zit erop en straks rijdt hij naar Dinant toe met de fiets in de wagen. Ik neem ook speciaal afscheid van de Parijse jonge bakker patissier, Guillaume, die vlak bij ND de la Lorette in Parijs in de bakkerij “Le pain retrouvé” werkt. Hij stapt voor de eerste keer als pelgrim en slechts voor één week want dan moet hij terug in de bakkerij zijn. Volgend jaar stapt hij dan verder.
Beelden bij het verlaten van Vézelay
Ik verlaat Vézelay langs de straat die aan zijkant van de basiliek naar de middeleeuwse Porte Neuve (gebruikt door veel pelgrims) loopt dan zie ik de stadswallen nog eens volledig en ook vooral die indrukwekkende middeleeuwse toegangspoort tot Vézelay. Dan bol ik de heuvel af en neem toch nog enkele foto’s van de basiliek die rustig wacht op de vele toeristen die vandaag weer zullen langs komen. Beneden neem ik de weg naar Auxerre die mij daar naar toe leidt langs het stadje Asquins waar de rondtrekkende monnik priester was die het eerste reisverhaal van de Camino schreef. Vlug neem ik ook een paar foto’s van de landschappen vlakbij Vézelay. In een dorp staat ook een mooie lavoir of wasplaats en ik neem er een foto van want ik hou van lavoirs, de sociale plaats voor de vrouwen in de middeleeuwen om te roddelen over het gehele dorp.
De lavoir van Asquins en de weg ernaartoe
Een beetje verder kom ik door Nitry met de église Saint Christophe waar men volop aan het werken is, maar ik neem er toch een paar interessante foto’s o.a. van een mooie gekruisigde Christus in hout en naast hem ook in het glasraam. Een beeld van Sint Christoffel zien als pelgrim betekende dat je beschermd was tegen de onvoorziene dood: het sterven zonder de biecht en de H. Communie te hebben gekregen. Zonder die twee sacramenten ging je minstens naar het vagevuur voor onbepaalde tijd…
De kerk van Nitry
Mijn oospronkelijke idee was onderweg ook even naar Auxerre te gaan waar ik 40 jaar geleden langs kwam en onder de indruk was van de St Germain kerk en de dubbele crypte. Onderweg begint het boven op een plateau hevig te regenen. Ik kan geen schuilplaats vinden, trek toch mijn poncho regenjas aan maar ben op 10 minuten toch helemaal nat. In plaats van 15 km verder te fietsen in de regen , een deel steil omhoog, beslis ik 3 km terug naar beneden te fietsen en langs het wijndorpje Chablis verder te fietsen. Wonder boven wonder is het daar nog droog in die andere vallei en komt de zon mij zelfs opdrogen. Ik had het nodig want ik was verkleumd en had kou van de regen.
De wijngaarden, de kerk en een wijndomein in Chablis
Om mij te troosten is er een mooie kerk in het rijke dorp Chablis. je ziet dat daar veel wijnboeren wonen met geld. De kerk is niet open maar er staat een traliedeur waardoor ik naast de foto’s van buiten enkele van de binnenkant kan nemen. Een gotisch kerkje met binnenin war romaanse delen. Ik maak ook wat foto’s van het dorp zelf dat zeer commercieel georiënteerd is op de beste Chablis wijnen zoals de premeir crus. Rondom het dorp zijn heel veel wijngaarden met veel kalksteen in de grond die de warmte van de zon vasthoudt in de kalksteen en die later op de dag als er geen zon meer is afgeeft. ik ga geen Chablis proeven want ten eerste wil ik niet in een gracht eindigen en ten tweede lust ik geen Chablis.Ik ga wel boodschappen doen in de Intermarché en dat is maar goed ook want in het gehuchtje Montfey waar ik vanavond slaap is er NIETS alleen enkele huizen en prachtige natuur.
De kerk van Ligny-le-Chatel met het monument ter ere van de gesneuvelden
Ik fiets verder door naar Ligny-le-chatel war vroeger een kasteel stond en een kerk en nu nog slechts de Saint-Pierre-et-Saint-Paul kerk: met romaanse deeltjes, gotische delen en zelfs classicistische aanbouwstukken. Rechts van de kerk staat een monument ter ere van alle overleden dorpsgenoten in oorlogen van en voor Franrkijk. Deze zuil geeft door de eeuwen heen en goed overzicht van alle oorlogen die Frankrijk won of verloor.
De abdij van Pontigny
Ik rij nu verder door richting Saint Florentin maar mijn laatste hoofddoel, de Cistercënzer kerk van de abdij van Pontigny. Zij ligt 5 km rechts van mijn weg af. Het heeft er geregend maar er is volop zon en dus ga ik ervoor. de drijvende kracht bij de uitbouw van deze sober levende en strenge orde was de H. Bernardus van Cïteaux (1090 tot 1135). De kerk ligt als een gestrand reuzeschip tussen de vlakke velden vlakbij een kleine rivier, de Serein (uitstekend voor serene monniken). Elke abdij werd bij een rivier gebouwd enerzijds omdat er water nodig was voor de keuken (om te koken)maar stroomafwaarts stonden de latrines of de WCs van de monniken, de broeders en ander mensen die er woonden. De monniken dronken geen ongekookt water wel bier…en Cisterciënzers werden dus later trappisten…bij een hervorming onder leiding van de abdij van La Trappe.
Abdij van Pontigny: het interieur
Meestal was de Cisterciënzerkerk niet als parochiekerk bedoeld maar hier staat aan de westkant toch een mooie narthex, het deel van de kerk waar de catechumenen (doopselkandidaten) en de niet-gedoopten mochten komen. Binnen een zeer grote ruimte met een 15-tal kleine altaren in het koorgedeelte. Dit bewijst dat in de 12de eeuw hier veel monniken waren (waaronder vele niet alle) priester gewijd waren. Er werden dus veel missen gedaan. Veel van de conventuele gebouwen zijn verdwenen en de tijd lijkt hier stil te staan tussen de velden. Ik ben de enige bezoeker en slenter rustig door de kerk die leeg is behalve wat koorstoelen en stoelen. Ik probeer me de drukte in te beelden die er vroeger is geweest. Ik wandel naar buiten en neem nog wat foto’s van verder om het schip te tonen dat gestrand is in de velden.
Geitjes onderweg en de kerk van Racines met de zeer mooie narthex
Nu moet im mijn slaapplaats bereiken in een gehucht Montfey op een 20 km links van St Florentin. Mijn Google maps / ways werkt plots niet meer want er is geen internet. Geen nood Magda helpt plus verschillende inwoners van de dorpjes die doorrij en die zich allemaal afvragen waarom ik in Montfey zal slapen. Gewoon omdat het elders te duur was of er geen plaats meer was. Onderweg zie ik nog enkele kleine kerkjes en het valt op dat in het departement de Aube, genoemd naar een rivier, veel hout en ook baksteen wordt gebruikt. Geen stukken rots of graniet want er is er geen, maar wel baksteen. Een bijzonder mooie kerk vindt ik die van Racines, gebouwd of gemaakt tussen de 14de en de 16de eeuw met een super mooie houten narthex. Onderweg zie ik nog twee geiten die een rare sport beoefenen voor geiten… en dat is een foto waard.
Het kerkje in Montfey en mijn B&B
Zo bereik ik het gehucht en de hoeve waar ik een kamer of beter gezegd een appartementje heb. De eigenaars, lieve en behulpzame landbouwers verhuren het gedeelte waar vroeger de grootmoeder woonde nu aan toeristen of pelgrims. Ik bereik het langs een eigen trap aan de buitenkant van het huis. Een zee van plaats, ook een terrasje: ik gebruik de keuken, het terrasje, en natuurlijk het bed en de badkamer. een ideale plaats om met twee personen en zelfs één of twee kinderen een rustige vakantie door te brengen. Het is boven op een heuvel gelegen en omgeven door prachtige natuur. Nu wat eten, een blog schrijven en om 20 uur naar bed. Nog drie of vier dagen te fietsen en dan ben ik, hopelijk, thuis. Morgen richting Reims….
Comments