Het werd niet vroeg opstaan, want het ontbijt werd pas geserveerd vanaf 9 uur. Het was een lekker Spaans ontbijt met Spaanse ham en kaas, een huisgemaakte tortilla - een dikke omelet met o.a. aardappelen en ajuinen in -, speciale olijfolie met tomaat vermengd, home made confituren waaronder een heerlijke citroengelei, fruit, brood enz. Alles om genoeg krachten op te doen en heel wat kilometers te kunnen fietsen in de warmte.
De hospederia Beitu in Beire was vroeger een klooster dat nu omgebouwd is om in het seizoen individuele toeristen of groepen te ontvangen. Buiten het seizoen organiseren ze alle soorten klassen en kampen voor leerlingen van de lagere en de secundaire school, zodat de hospederia bijna het gehele jaar open is. Ze biedt goede kwaliteit tegen een zeer redelijke prijs. Dat alles in een mooi kader, het klooster zelf en juist daarnaast het oude kerkje. Dit alles te midden van de landbouwvelden met maïs en tarwe, veel asperges maar ook heel veel wijn . De Olite witte wijn van gisterenavond was bijzonder lekker en fris.
Nog even nagepraat met de Franse mottorijders die verder doorgaan naar Santiago en daarna tot Porto, om dan langs een andere weg naar de homebasis Toulouse terug te rijden. Ik moet terug over Olite zelf en over Tafalla van waaruit ik dan een kleine weg neem naar Artajona. Olite is al goed wakker. Veel Spanjaarden nemen hun ontbijt in hun plaatselijke bar of bakkerij en dat is hier niet anders. De kerken zijn al open en de heilige missen zijn bezig, want het is Pinksteren. Ik heb vastgesteld dat op een gewone weekdag, ook In Pamplona, veel volk in de kerken zit. Ze zijn mee met hun tijd, want in de meeste kerken staan elektronische toestellen waarmee je met je telefoon een gift kan doen van 2, 5 of 10 euro en velen doen dat.
Olite: Poort naar de Camino (l). Artajona: San Saturninokerk (m) en de stadswallen (r)
In Tafalla let ik er goed op niet terug de autostrade op te rijden. Artajona ligt boven op een hoge heuvel en de straatjes zijn er zo steil dat mijn elektrische motor met al de bagage faalt. Dus moet ik te voet tot aan de top en laat ik mijn fiets alleen achter met al de bagage . Het stadje is vooral bekend voor zijn Cerco, de oude wallen met vele 11de-eeuwse torens waarvan er nog 9 van de 14 te zien zijn. Het stadje is ook bekend voor de San Saturnino (of Saint Sernin) kerk met Franse gotische kenmerken. Het waren kanunniken van de kathedraal Saint Sernin van Toulouse die deze kerk in Artajona bouwden. Ze is een deel van de verdediging van Artajona. Ze is uit baksteen (zoals in Toulouse) en heeft maar één groot hoog en breed schip. Een echte predikherenkerk: elke gelovige kan de predikant zien en omgekeerd.
Op het linteel onder het timpaan, ziet men het martelaarschap van de heilige Saturnino die vastgebonden aan een stier door de stad Toulouse werd gesleurd. Boven het westportaal bevindt zich een typisch gotisch roosvenster en aan de zijkanten werden twee maal zes muurnissen met gelobde bogen en puntgeveltjes voorzien, bedoeld voor beelden van de apostelen; maar die zijn er niet of misschien verdwenen ?
Artajona: 16de -eeuws retabel (l), detail van de Boodschap aan Maria (m);westgevel San Saturninokerk,(r)
Ik kom hier speciaal voor het prachtige 16de -eeuwse laatgotische retabel van de beeldhouwers Pierres en Andrés, de schilder Francisco de Orgaz en de leerling Floristán de Aria. Het vertelt ons het leven van San Saturnino, het leven van de Maagd Maria en het lijden en de kruisdood van Christus. Er zijn drie hoofdpersonages: de heilige Saturnino, Maria en Jezus. Het geheel wordt beschermd door een groot hekken met ook twee preekstoelen in ijzersmeedwerk. Dit bemoeilijkt het fotograferen. Als bij wonder komt de koster het hekken openen want een half uur later is er een mis voor Pinksteren. Weer geluk.
Van het mooie Artajona gaat het verder door naar Puenta la Reina, een stad die elke pelgrim kent, want vlakbij komt de vierde weg uit Frankrijk bij de Camino aansluiten. Van hieruit is het nu echt de Camino Francés naar Santiago. Toch vind ik dat het er nog rustig is, de grote toevloed is voor na midden juli, wanneer het de feestdag van Santiago is op 25 juli. Puente la Reina ontwikkelde in de 12de eeuw dankzij de romaanse brug over de Arga rivier. Het is een sierlijke en slanke lange brug, één van de belangrijkste middeleeuwse bruggen in Europa. Vroeger stonden er drie torens op, twee aan elk uiteinde en één in het midden, maar deze werden in de 19de eeuw afgebroken.
Puente la Reina: de kerk van het Kruisbeeld met het unieke kruis in de vorm van een Ypsilon (l); De kerk is verbonden met het St Janshospitaal door een overdekte gang (m); De romaanse brug (r) waarvan de torens verdwenen zijn in de 19de eeuw.
Eerst ga ik naar de romaans / gotische kerk van het kruisbeeld of iglesia del Crucifijo, die gelegen is naast het oude pelgrimshospitaal. Ze heeft twee beuken, een romaanse en een laatgotische beuk uit de 14de eeuw. De kerk is met een boog verbonden met het San Juanklooster. Aan de westkant op de romaanse beuk staat een mooie toren: het onderste deel vierkantig en daarop een achthoekig deel (symbool verrijzenis) dat eindigt op een koepel (symbool God) met een kleine lantaarn. Een uitstekende woonplaats voor de vele ooievaars.
De naam van de kerk komt van het 14de-eeuwse gotische kruisbeeld in de vorm van een "ganzenpoot", want de verticale dwarsbalk is vervangen door twee schuine boomtakken die een ypsilon vormen, een symbool voor de levensboom. Het is een “ treurende Christus”, afkomstig uit Duitsland.
De kerk van Santiago de Puente la Reina is de belangrijkste kerk van de stad in de Rúa Mayor, waar alle pelgrims voorbijkomen. Men vindt in de kerk een mengeling van stijlen: romaans (zoals de twee portalen west en zuid), gotisch en vooral laatgotisch, renaissance met mooie zuilen en stervormige gewelven en tenslotte barok met o.a. de retabels. De toren is van hetzelfde model als de eerder beschreven H. Kruis kerk. Het prachtige zuidelijke laat-romaanse Mozarabische portaal (met lobben) dateert uit begin van de 13de eeuw.
Puenta la Reina: Kerk van Santiago (m), detail van het Mozarabische zuidportaal (l) het beeld van Sint Jacobus de Apostel (r)
Het interieur van de kerk is zeer ruim en heeft verschillende schilderijen, sculpturen en retabels of altaarstukken. Opvallend is het 17de -18de-eeuwse hoofdretabel, toegewijd aan Santiago. Links en rechts van het “retablo mayor” staan twee Chinese vazen, reliekhouders van San Plácido en San Pardo.
In het schip ziet men twee gotische 14de-eeuwse beelden: aan de epistelkant het polychrome stenen beeld van Sint Bartholomeus (met zijn voldersmes in de hand, want hij werd levend gevild) en aan de evangeliekant het polychrome houten beeld van Sint Jacobus de Apostel, bekend als Santiago "beltza" ( zwart in het Baskisch), vanwege zijn donkere gezicht.
Ik ben alleen in de kerk en ben stiekem aan een stopcontact mijn telefoon aan het opladen. Een Spanjaard komt mij vragen wie dat grote beeld is naast mij en wanneer ik Bartholomeus zeg is hij superblij want hij heet Bartholomeus. Ik vertel hem het verhaal van zijn marteldood door het afstropen van zijn huid. Hij is onder de indruk. Hij neemt onmiddellijk enkele foto’s van de heilige man en verdwijnt met een korte groet.
Dan spring ik terug de fiets op, de Rua door tot aan de brug, om enkele foto’s te maken. Een fietser vraagt mij de weg naar Estella, ook al staat het duidelijk aangeduid. Ik wijs hem het bordje aan en vraag van waar hij komt: van Schaffhausen (met we watervallen op de Rijn , de Rheinfall) in Zwitserland en hij spoedt zich naar Estella. Ik neem dezelfde weg. Het is zeer warm en al naargelang de dag vordert, kruipen de kilometers in mijn benen. Ik kom toe in Estalla in een albergue met een heel norse onvriendelijke baas. Hij had beloofd mijn fiets (van 22 kg) veilig op te bergen en hij moet die nu rechtopstaand in de lift naar boven doen. Dit is geen fiets, maar een motorfiets, klaagt hij…Magda had daar op mijn vraag twee nachten geboekt en hij zegt dat er slechts voor één nacht geboekt is. Ik zie wel wat ik morgen doe…of wat Magda doet, want zij lost alle logistieke en accommodatieproblemen op.
Estella: Toegangspoort van de Camino (l) en de rua del camino (r)
Het is zalig zoveel steun van haar te krijgen op alle vlakken. Op het thuisfront is zij constant in de weer, samen met ons Anneke en Peter, voor de blog. Zij is ook bezig een actie op te zetten met T shirt en hoodies die voor het Rinus Pini fonds worden verkocht: een hele klus , ook financieel...want wij moeten alles voorschieten maar voor Rientje is niets teveel. Het positieve is wel dat de vraag naar deze T shirts en hoodies positief evolueert.
Fre en Vero nodigen oma geregeld uit om bij hen te gaan eten wat super is. Floris gaat iedere morgen bij haar ontbijten, doet zo nodig haar boodschappen en loopt zo maar eens binnen. Dit doet ook de zus Robin. Na school houden Motje en Eli haar gezelschap terwijl ze hen helpt bij hun huiswerk en hen een vieruurtje geeft. Mientje en vooral Tim houden haar ook in de gaten. Ik heb veel engelbewaarders in Leuven. Ook Geert en Fabienne, mijn bovenburen. Dank aan allen, want dat maakt mijn fietsen gemakkelijker en dus te zinvoller.
Het is zondagavond en alles is dicht. toch vind ik een winkeltje waar ik een en ander kan kopen als avondmaal. Meestal ben ik te moe om uit te gaan eten en daarenboven ga ik niet graag alleen naar een restaurantje.
Morgen heb ik een zwaar programma want er is heel wat te zien in het stadje Estella. Ik zal beginnen met de San Pedro de la Rúa en het Paleis van de koningen van Navarra in Estella die vlak naast elkaar liggen aan de Rua, de weg naar Santiago. Dan wil ik de San Miguel kerk bezoeken met zijn unieke noordelijke romaanse portaal. Niet ver daar vandaan is de San Sepulcro kerk langs de camino gelegen met een mooi zuidportaal en een reeks van de 12 apostelen.
Als er nog tijd is doe ik er nog de Santa María Jus de Justo en de San Pedro de Lizarra bij. De dag wil ik afronden met de Basilica de Nuestre señora del Puy toegewijd aan OLV van Le Puy, die aan de rand van de stad ligt boven op een heuvel.
Tijdens mijn wandelingen zal ik ook 3 gekende kloosters zien: Convento de Conceptionistas Recoletas, Convento de Santa Clara zen de Convento di van Santo Domingo. Als ik dan nog niet stik kapot ben doe ik ook nog de Gevangenisbrug of Puente de la Cárcel. We zien morgen wel wat het wordt.
Comentarios