Vandaag wordt het een hoogtepunt van de Romaanse kunst met de bezoeken aan Melle en Aulnay. In de B &B kregen we van de gepensioneerde brandweerman, artisan papier, Alain Philippe , een sober maar lekker ontbijt aangeboden met zoveel koffie, toast en confituur als we wensten.
Om 9 u 20 vetrokken we bij hem na eerst zijn collectie uurwerken in papier en SD papieren teken / constructies te hebben bewonderd. Hij is bezeten door het oosten en alles in zijn mooi huisje, met één kamer B & B, ademt dat ook uit. het was de beste B & B tot zover.
We fietsen door een groots maar grijs landschap langs Floky zijn natuurwegen naar ons eerste doel het stadje Melle met drie unieke romaanse kerken: St Hilaire, st Pierre en St Savénien.
St Hilaire is vernoemd naar de eerste bisschop van Poitiers, die in 367 overleed. Het is de grootste van de drie en de enige die nog als kerk wordt gebruikt. Oorspronkelijk was de kerk van hout. Ze werd in de twaalfde eeuw vervangen door het huidige gebouw. Ze werd in twee fasen gebouwd: rond 1109 het koor en transept, en rond 1150 het schip en de gevel. De bouw werd gefinancierd door een zekere Aimericus Abelini, wiens naam te vinden is op een kapiteel van de kooromgang.
Melle: romaanse kerk met koor met straalkapellen, de stenen ruiter aan de noordingang en middenbeuk
Deze St Hilaire is zeer gracieus dankzij een eenvoudige architecturale vondst: de steunberen werden vervangen door kolommen om de stuwkracht van de gewelven te op te vangen. Van de oostkant heb je een prachtig zicht op alle straalkapellen. De noordelijke ingang valt op door zijn beeldhouwwerk. De stenen ruiter (van 1870!) in een nis, zou de overwinning van Constantijn I op de heidenen symboliseren en daaronder zie je de strijd van ondeugden en deugden (afgebeeld als ridders) , op het buitenste deel van boog. De klokkentoren is vierkant en gedrongen. Hij is versierd met zuilen en twee blinde bogen. Hij werd volledig vernieuwd in 1850. In de 19de eeuw werden heel wat monumenten van de ondergang gered dankzij Prosper Mérimée, schrijver en inspecteur générall des monuments historiques en architect Viollet Leduc maar ookdoor nog vele andere architecten.
Achteraan binnen de kerk is er een grote trap want de kerk staat op een helling nar beneden. De gebeeldhouwde versiering is overvloedig: 282 romaanse kapitelen die muzikanten en monsters voorstellen (Boogschutter centaur, basilisk, draken)..De gebeeldhouwde versiering is dus bijzonder rijk in de zijbeuken. Rechtsaan de zuidkant binnen is een zeer mooi portaal versierd met 31 gebeeldhouwde sluitstenen. In het midden een Christus die zegent met zijn rechterhand. Hij houdt in zijn andere hand het boek der Wijsheid vast. Petrus is er natuurlijk ook.
Alle kapitelen van de kooromgang zijn prachtig met rijke iconografie: een jacht op wilde zwijnen, de boom van de kennis van Goed en Kwaad, een jongleerscène, vogels die uit een beker drinken, draken, olifanten. Op het transept: een achthoekige (symbool van verrijzenis) koepel op trompetten. In het oude koor werd door de 21ste-eeuwse kunstenaar Mathieu Lehanneur een nieuw koor ontworpen uit veel lagen van wit Namibisch marmer, een heuvel met een doopvont (het water van het doopsel) en een prachtig marmeren altaar en lezenaar. Een goed voorbeeld van hoe harmonieus romaanse kunst van 800 jaar oud te combineren ("marrier" zegt men in het Frans) met hedendaagse kunst
Melle: Saint Hilaire, koor met moderne doopvont , de 12de-eeuwse zuilen en kapiteel
De meeste glasramen zijn 19de -eeuws. Sint-Hilarius, 1ste bisschop van Poitiers uit 4de eeuw, zie je in de axis straalkapel met ook Sint-Petrus en Sint-Johannes plus Maria en Sint-Radegonda (kerk met haar naam in Poitiers). Je vindt er ook de H. Maria Magdalena en de H. Jeanne de Valois die zo dierbaar is voor Annuntiaten van Heverlee.
Het valt me op dat er overal weinig volk is of eerder gezegd veel toeristen in het dorp om te eten en te drinken, weinig om kerken en abdijen te bezoeken. Kastelen lijken wel in trek. Ik zie een gezin van vier toekomen: de ouders gaan binnen in de kerk, de twee jongens rond 14-16 jaar blijven buiten zitten en spelen spelletjes met hun telefoon. Onze lieve Floky heeft daar ook iets weg van weg van. Hij gaat toch geregeld binnen kort kijken.
De fiets op en naar de volgende kerk Saint-Savinien. Het is de oudste van de drie kerken van Melle en de enige die binnen de muren van het feodale castrum gebouwd is. Het koor rust op de oude verdedigingsmuur van de stad.
Melle: Voorgevel van de romaanse ST Hilaire kerk; Interieur van de romaanse St Savinien kerk
Kerken waren vaak een belangrijk onderdeel van de verdediging van een stad. Deze kerk werd in 1801 een gevangenis. De gevangenen lieten o.a. veel graffiti na. In de jaren 1960 werden de kerk gerestaureerd tot een tempel van de cultuur. o.a. voor het Festival de Melle (klassieke muziek en andere), elk jaar in mei-juni. In 2012 werden er nieuwe glasramen aangebracht van de kunstenaar Rémy Hysbergue.
De 3de romaanse kerk, is de 12de-eeuwse Saint-Pierre gebouwd in okerkleurige kalksteen op de plaats van een oratorium uit 950. De kerk werd tussen 1965 en 1966 gerestaureerd. Het plan is heel eenvoudig: een breed schip en een transept. In het koor twee zij-apsiskapellen plus de centrale apsis Een vierkante toren en een piramidaal dak uit 1466 versieren het geheel.
Melle: romaanse Saint Pierre, de zuidgevel met ingang, de middenbeuk en mooie engel op kapiteel
De westelijke gevel is zeer eenvoudig met ramen waarvan de archivolten zijn bedekt met een overvloed aan geometrische motieven. Op de ingang van de zuidgevel heb je bogen met de dieren van de Apocalyps en de tekens van de dierenriem. in een nis staat een verminkt Christusbeeld, met Maria en Johannes. De kroonlijst van het dak heeft vele kraagstenen of modillions : centauren, het paaslam, de symbolen van de evangelisten enz. De kapitelen van het koor zijn versierd met originele motieven: sterren, knuppels, diamanten, palmetten, cilinders en onder de kroonlijst, menselijke maskers, dierenkoppen.
Het schip heeft een gebroken tongewelf. Op de achterkant van de meeste zuilen staan mooie taferelen zoals de Graflegging van Christus, een bebaard masker, een engel, vogels, een griffioen. De kruising heeft een achthoekige koepel . Op de vloer van het schip van de kerk ziet men veel grafstenen want (rijke)mensen lieten zich dicht bij God begraven. Er lagen er zoveel dat het soms stonk naar lijken, vandaar “stinkend rijk”.
Aulnay, Saint Pierre, voorgevel,, een engeltje (ons Rientje) op de doopvont, en het Hosannakruis op de unieke begraafplaats met speciale grafstenen
Na deze drie prachtige kerken terug de fiets op naar Aulnay. Flokey zal zijn avontuurlijke weg nemen ik neem de snelste langs de D weg. Ik zal er al de foto’s nemen en dan zullen we samen wat rusten. Hij heeft al twee pizza’s gegeten in Melle. Hij komt 45 min na mij toe, juist na mijn laatste foto. dus juist op tijd om samen in de schaduw te eten.
De 12de-eeuwse Sint-Petruskerk van Aulnay is een van de mooiste voorbeelden van de romaanse Poitou kunst. De westelijke gevel met links Petrus, omgekeerd gekruisigd geflankeerd door twee lantarentjes, bezit een schitterend versierd centraal portaal. Het zuidportaal bevat apostelen, personages en dieren. Binnen zijn er vele prachtige kapitelen. Aan de oostkant buiten staat links en rechts van het apsisraam een afbeelding vaan een origineel labyrint: tussen de draaiende takken klampen mensen zich vast aan de stengels van de plant en proberen er door te komen. Het symbool van de christen die probeert op te stijgen naar zijn redding, door de moeilijkheden van het leven heen.
Voor en achter de kerk ziet men een voormalige Merovingische begraafplaats, met vele statige cipressen (symbool van de dood en verrijzenis). Er zijn ook graven uit de 14e eeuw en aan de westkant een mooi hosannakruis (uit de 15e eeuw waarrond processies werden gehouden. Rond de kerk zijn twee tuinen aangelegd: een middeleeuwse tuin met diverse geneeskrachtige- en moestuinplanten, en een archeologische tuin, met overblijfselen van een Gallo-Romeinse tempel. Ik moet stoppen met schrijven en doe daardoor deze kerk onrecht aan. Magda drukt erop dat ik niet meer dan twee bladzijden mag schrijven. Kijk naar de foto’s en bewonder al dat mooie binnen en buiten.
Aulnay: St Pierre: timpaan met de omgekkeerde kruisdood van de Heilige Petrus en kapitelen met olifanten en vogels en met grote mensenhoofden.
Floky en ik fietsen verder naar de abbaye Royale de Saint-Jean-d’Angély . In deze vroegere abdij reserveert de stad 5 kamers voor (max . 15) pelgrims met een credentiaal. Magda heeft er voor ons een kamer kunnen boeken (12 euro de man). Je moet een slaapzak en handdoeken bijhebben. We zijn er zalig alleen. Er is een keukentje met een microgolfoven en we kunnen dus iets opwarmen. We eten gezellig samen pasta (waarop Floris verzot is) en praten over onze dag. Morgen rijden we verder richting Bordeaux naar Mirambeau, terug 80 à 90 km. Alleen de twee torens van de vroegere abdijkerk naast onze slaapplaats staan nog recht en ze schitteren in de ondergaande zon. Na een super dag hopen we op een fijne nacht om krachten op te doen om verder te fietsen voor ons Rientje zijn Fonds. Toch nog eens een DIKKE DANK U aan alle milde schenkers en aan allen die ons blijven steunen en volgen. Elk berichtje doet ons ontzettend veel plezier.
Abdij van St Jean d'Angély ( verwijst naar Johannes de doper) : het centraal gebouw, nu met culturele diensten gemeente, de toegangpoort en torens van de vroegere abdijkerk; opi neemt zijn avondmaal
Comments